Rauw verdriet en helende tranen
Coaching bij Bep&Fatima
Helende tranen
“Kun jij een alleenstaande vrouw begeleiden. Ik vraag het jou want ik weet dat je de opleiding doet rouw-en stervensbegeleiding en deze vrouw is haar kind verloren, in de rouw, zonder werk en ze wil graag hulp”.
Slik. Een kind verloren. Dat is niet niks, dat is misschien wel het grootste verlies dat iemand kan hebben.
We plannen een kennismakingsafspraak in…. kijken of het klikt. En dat doet het…van begin af aan. De vrouw van 42, laat ik haar Emma noemen, komt heel onzeker over. Ze is na de dood van haar zoontje van 2 jaar, Robin, die ze alleen opvoedde, vooral veel alleen geweest. Ze heeft maar een heel klein netwerk. Ze is bang om over haar verdriet te praten omdat ze bang is dat het verdriet er niet mag zijn, dat ze het weg moet stoppen en dat kan ze niet. De tranen komen als vanzelf en ze voelt dat het mag, dat het goed is. Dat over Robin praten, om Robin huilen, huilen om dat wat er niet meer is, om dat wat haar zoveel vreugde gaf, dat dat helpt om weer de wereld in te gaan.
In de eerste gesprekken was er vooral ruimte voor het verlies van Robin, voor verdriet, voor de tranen. En langzaam aan ontstaat er meer ruimte voor haarzelf.
Ze wil graag weer iets gaan doen, maar wat? Samen ontdekken we dat een van haar kernkwaliteiten gastvrijheid is, dat ze graag in de detailhandel of horeca zou willen werken. Ik opper een werkervaringsplaats via de gemeente. En via de gemeente, die haar heel erg steunt, loopt ze nu twee dagen in de week stage in De Wereldkeuken.
Ik begeleid haar nog even verder op haar pad. De onzekere vrouw die ze leek te zijn bloeit op en wordt met de dag krachtiger. Mooi om zo’n proces naar heelheid te mogen begeleiden. Dankjewel Emma.
Atalanta 10 jaar 6-7-2006 – 6-7-2016
6 juli 2006 was de inschrijvingsdatum voor Atalanta bij de Kamer Van Koophandel. We, Hans en ik, vonden dat een mooie datum want op 6 juli 1990 hebben wij elkaar voor het eerst gekust. Tien Hans in 2014 dementerend was noemde hij 6 juli kusjesdag en het is kusjesdag gebleven. Hans is in 2014 gestorven. Atalanta, ik, ging door. 6 juli 2016 bestaat Atalanta 10 jaar en het is ook kusjesdag, ook zonder Hans. Ik heb de dag in ons geliefde Spanje gevierd. Bij terugkomst was mijn huis versierd door mijn buren Co en Teresa met ballonnen met vlinders! Lief he. Met een kleine groep ga ik in september mijn jubileum vieren. Voor alle anderen vier ik dit met 10% korting op een opdracht in 2016. Proost. OP de volgende 10 jaar en dat elke dag kusjesdag mag zijn.
Liefde overstijgt alles
Een training voor praktijkopleiders. Allemaal mannen. En techniek. De meeste boven de 40. Eén jongere man. Hij heeft een bochel. En een eigen bedrijf.
Bij de voorstelronde vraag ik door als hij zegt dat hij in de crisis begonnen is…, niet het meest voor de hand liggend als installateur. Hij durft meteen zijn kwetsbare kant te laten zien en vertelt over zijn burnout. De anderen zijn er even stil van.
Bij een oefening met vragenstellen, vraagt hij: Ben je getrouwd? ” Ja en nee. Ik ben weduwe”. Al lang vraagt hij. “Sinds juli vorig jaar”. Ik zie dat hij schrikt.
Op een vraag die iemand stelt geef ik als antwoord dat als ik had gedaan wat mijn ouders dachten dat goed voor me was, was ik naar de huishoudschool gegaan, ik ben immers een vrouw en zou toch trouwen en kinderen krijgen.
Na de les blijft hij even hangen en zegt sorry voor die vraag. Ik geef aan dat sorry niet op z’n plek is, en dan zegt hij “de vraag die ik eigenlijk wilde stellen was of je ouders nu trots op je zijn?”. Ik kijk hem aan en ik zeg “reuzetrots”.
De vraag stellen. Wat voor verhaal zit erachter?
Vandaag de tweede dag. Ik vraag hem als we even alleen zijn: en zijn jouw ouders trots op je? Hij kijkt me aan en lacht. En dan gebeurt er zo iets moois. Een gesprek over opgroeien, invloed van streng christelijke opvoeding, over gepest worden, hoe zijn ouders er niet mee om kunnen gaan en dat ze goed voor hem gezorgd hebben, maar dat hij weinig liefde ontvangen heeft en dat hij het met zijn eigen kinderen anders doet. En we kijken elkaar weer in de ogen en zijn het met elkaar eens, liefde overstijgt alles, liefde is alles, daar doen we het voor. Wat een mooi cadeau , wat een mooie ontmoeting. Ik voel me enorm dankbaar.
vrouwenwoensdag hartmeditatie
Hartmeditatie. Werken met hart-energie: durf te leven vanuit je hart
Ons hart is niet alleen een spier die zorgt dat wij blijven
leven, ons hart is van essentieel belang voor ons geluk. Nieuwe
wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat de energie die het hart
uitstraalt 500x zo sterk is als de energie van onze hersens. Dat wat wij voelen, stralen wij uit en
hiermee beïnvloeden we onze omgeving. Dit doen we veelal onbewust. We kunnen er voor kiezen om hier bewust
gebruik van te maken door te werken aan
een positieve liefdevolle hartenergie. In deze workshop gaan we dat doen, door
vooral te doen en te ervaren en weinig te praten. Wil jij je leven positief
beïnvloeden met een zachte krachtige energie, kom dan ervaren wat hart-energie
voor jou kan doen.
schrijf je in op www.vrouwenwoensdag.nl
Als de onmacht je te machtig wordt….
Wat doe jij als de onmacht je te machtig wordt? Wat doe jij als je je kop telkens stoor? Wat doe jij als ze steeds maar niet naar je willen luisteren? Wat doe jij als je moedeloos wordt? Wat doe jij bij conflicten? Ga je huilen? Slaan? Ruzie maken? Loop je weg? En helpt dat?
Of denk je, en nu is het afgelopen. Ik wil dit zo niet meer. En durf je jezelf in de spiegel aan te kijken en te zeggen: de ander is niet het probleem, ik heb een probleem, Ik heb een probleem in hoe ik omga met deze situatie. En ik wil dit probleem oplossen. Ik wil er van leren. Wil je leren weer macht te krijgen over de onmacht? Maak dan eens een kennismakingsafspraak waarin we kunnen kijken of ik je kan helpen met andere ogen naar dezelfde situaties te kijken zodat je persoonlijke effectiviteit toeneemt, de stress afneemt, en je een gelukkiger leven leidt waarin jij zelf weer de baas bent, waarin jezelf weer aan het stuur staat. Bij twijfel … doen!
Recente reacties